ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ Ζ. ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΠΗΓΗ: ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Γράμμα από τις φυλακές Κορυδαλλού απέστειλε ο Μάριος Ζ, ο 27χρονος διαδηλωτής που συνελήφθη στην πορεία της Πέμπτης 11/03 και κατηγορείται για ρίψη και κατοχή μολότοφ, διατάραξη της κοινής ειρήνης και σκόπιμη σωματική βλάβη.
Η σύλληψή του προκάλεσε έντονες αντιδράσεις καθώς, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο 27χρονος δεν είχε καμία συμμετοχή στα επεισόδια, τα οποία είχαν σημειωθεί νωρίτερα στην περιοχή και την ώρα της σύλληψής του προσπαθούσε να προσεγγίσει το μπλοκ, στο οποίο ήθελε να ενταχθεί.
Το γράμμα
Α’ ΠΤΕΡΥΓΑ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
19.03.2010
Στις 11 Μαρτίου, ημέρα Πέμπτη, έγινε η σύλληψή μου από τις αστυνομικές δυνάμεις καταστολής. Το αίσθημα της ελευθερίας και το δικαίωμα του διαδηλώνειν κόπηκε με μιας με μένος και βία από πάνοπλο αστυνομικό των ΜΑΤ, αφού του έχει δοθεί το δικαίωμα αυτό. Αφορμή της σύλληψης η συμμετοχή σε διαδήλωση υπεράσπισης των δικαιωμάτων του εργαζόμενου και μη, πολίτη, έχοντας περίεργο κούρεμα και σακίδιο. Αιτία ο παραδειγματισμός.

Στην χούντα έσκιζαν με μαστίγιο τα πρόσωπα των εφήβων σπουδαστών μέσα και έξω από την νομική σχολή. Τώρα, με την ίδια βαρβαρότητα, η ¨σοσιαλιστική¨ κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας όλα της τα μέσα σκίζει και μαστιγώνει τις ζωές των ανθρώπων που έχουν μοχθήσει, εκείνων που μοχθούν και εκείνων που αντιστέκονται και δεν φοβούνται να υπάρχουν, με βίαιες οικονομικές και τρομοκρατικές πολιτικές.
Την πολιτική ευθύνη της παράλογης σύλληψης υποχρεούται να την αναλάβει το κράτος. Η καθολική πολιτική αντίδραση που εκφράστηκε μέσα από το κύμα διαμαρτυρίας, αποδεικνύει ότι η κοινωνία αντιστέκεται. Κι αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό για ’μένα, που συνειδητά επέλεξα να παραμένω ανένταχτος. Το κράτος ζητά την ανυπαρξία μας και φοβάται την ύπαρξή μας.
Δεν είναι τόσο η δική μου περίπτωση προφυλάκισης, όσο τα αλλεπάλληλα παραδείγματα ψευδών κατηγοριών που αναδεικνύουν και αποδεικνύουν την προσπάθεια του κράτους να τρομοκρατήσει και να ταπεινώσει τον κάθε άνθρωπο που υπερασπίζεται τα δικαιώματά του, όσο και να αποθαρρύνει τον οποιονδήποτε άλλο διανοηθεί να τα υπερασπιστεί, δημιουργώντας κοινωνίες άβουλες που δεν θα αντιδρούν και δεν θα διεκδικούν.
Ευχαριστώ όσους αγωνίζονται για την αποφυλάκισή μου τόσο από την αρχή όσο και κατά την διάρκεια, από πραγματικό ενδιαφέρον, μακριά από κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες, είτε συμφωνώ με τις μορφές είτε όχι, γιατί δεν νιώθω ότι αυτό που είναι κρίσιμο αυτή την στιγμή είναι να συζητηθούν οι τρόποι με τους οποίους εκδηλώνεται αυτή η αλληλεγγύη, όσο να κριθεί το ίδιο το κράτος για τις πράξεις του.
Λευτεριά σε όσους είναι στα κελιά, συνεχιστές στην προσπάθεια για απελευθέρωση των κρατουμένων και της σκέψης.
Από τα κρατητήρια στην ΓΑΔΑ, γραμμένος στους κίτρινους τοίχους όπου υπάρχουν ακόμα ξεχασμένοι κρατούμενοι για μέρες και μέρες μέσα σε άθλιες συνθήκες.
Χρυσό κλουβί, υγρό κλουβί, λίγο το νοιάζει το πουλί.
Μάριος Ζ.
Υ.Γ. «Απ΄ όσα παρέχει η σοφία για την ευτυχία της ζωής συνολικά, το κατά πολύ πιο σημαντικό είναι η απόκτηση φίλων» - ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ

κείμενο σουδανών προσφύγων

Οι μετανάστες που ζούνε στην Ελλάδα είναι άνθρωποι που στην πλειοψηφία τους έχουν πολιτικά και κοινωνικά προβλήτα στις χώρες καταγωγής τους. Και ο πραγματικός λόγος για τον οποίο βρίσκονται στην Ελλάδα, είναι ότι αναζητούν μια αξιοπρεπή και ασφαλή ζωή.
Η πλειοψηφία από τους μετανάστες εξεπλάγη αντικρίζοντας το γεγονός ότι αποκτώντας τη Ροζ κάρτα δεν ωφελεί για τους εξής λόγους.
Α) ουδεμία αναγνώριση της κάρτας εκ μέρος κάποιων αρχών.
Β) δυσκολία στην έκδοση ΙΚΑ και άδεια εργασίας
Για τους παραπάνω λογούς πολύ αναζήτησαν εργασία χωρίς αποτέλεσμα, λόγο το ότι κανείς δεν τους προσλαμβάνει χωρίς Άδεια εργασίας. Έτσι πολύ στράφηκαν στις παραμεθοριακές πόλεις προσπαθώντας να φύγουν από τη χώρα γνωρίζοντας ότι αυτό μπορεί να τους οδηγήσει σε φυλάκιση η σε απέλαση προς την Τουρκία.
Πέρα από όλα αυτά μη παρέχοντας στέγαση από την πολιτεία πολύ στράφηκαν στο να εκλιπαρούν σε μία προσπάθεια να μαζέψουν φαγητό ή χρήματα για να πάρουν φαγητό. Σε περίπτωση που δεν το κατάφερναν, όπως και συνέβαινε τις περισσότερες φορές, αναγκάζονται να ψάξουν στους κάδους των Σουπερμάρκετ.
Τα αιτηματά μας είναι:
Α) Αναγνώριση της Ροζ κάρτας από τις Αρχές.
Β) Βοήθεια στην αναζήτηση εργασίας, ή χορήγηση επιδόματος ανεργίας.
Γ) Παροχή διαμονή σε όλους
Δ) Πρόσβαση για τη δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Ε) Διευκολύνσεις για την οικογενειακή συνένωση.
Ζ) Παροχή νόμιμων χαρτιών
Η) Πληρωμή εξόδων για όσους επιθυμούν να επιστρέψουν στη χώρα προέλευσης.
Θ) Σε περίπτωση αναγνώρισης της Ροζ κάρτας, να μην συλλάμβανονται.
Ι) Εξασφάλιση της σωματικής ακεραιότητας.
Δεσμευόμαστε
Α) Σεβασμό προς τον πολιτισμό και το λαό της χώρας.
Β) Να τηρήσουμε τους νόμους και υποταγή σε αυτά.
Γ) Υποστήριξη στην εξέλιξη της χώρας.
Σε περίπτωση μη αναγνώριση των αιτημάτων, δέσμευση από την πολιτεία στην εξασφάλιση της ασφαλείς έξοδο από τη χώρα.

Εργοδότης οπλοφόρος και νυχτερινή ενέδρα σε εργαζόμενη ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗ ΒΙΑ VAI…

Πρόσφατα, συναδέλφισσα, μέλος του σωματείου που επέστρεψε από νόμιμη ιατρική άδεια, απολύθηκε από το αφεντικό-ιδιοκτήτη της αλυσίδας καφετεριών VΙΑ VAI. Στις συναντήσεις που έγιναν με τους λογιστές της επιχείρησης, ώστε να τις αποδοθούν δεδουλευμένα, ένσημα και αποζημίωση, ο εργοδότης Στέλιος Καρέζος εμφανίστηκε προκλητικός απέναντι στην εργαζόμενη αλλά και στους εκπροσώπους του σωματείου, με αποκορύφωμα τη συνάντηση της 23ης Μάρτη, ημέρας που θα γινόταν ο τελικός διακανονισμός. Ο Καρέζος, αφού αντιλήφθηκε -δυσφορώντας- τη μαζική παρουσία μελών του σωματείου, άρχισε να τραβάει φωτογραφίες με ψηφιακή κάμερα.
Μετά από απαίτηση να σβήσει τις φωτογραφίες, σήκωσε την μπλούζα του κι επέδειξε το ΟΠΛΟ που έφερε στη ζώνη του. Η συνέχεια δόθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου οι αστυνόμοι αφού κατέγραψαν το γεγονός «συνέστησαν» στην εργαζόμενη και τα μέλη του σωματείου να μην προβούν σε μηνύσεις, ώστε να μη δεχθούν αντιμήνυση από τον Καρέζο (ο οποίος περίμενε απ’ έξω) κι οδηγηθούν όλοι στο αυτόφωρο. Ο Καρέζος καθ’ όλη τη διάρκεια του περιστατικού επαναλάμβανε τη φράση «Τώρα μπλέξατε»...

Στις 24 Μάρτη αργά το απόγευμα, η συναδέλφισσα Κάρμεν Μ. δέχθηκε επίθεση από αγνώστους την ώρα που κατευθυνόταν στο σπίτι της. Τη χτύπησαν βάναυσα στο κεφάλι και την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη και λιπόθυμη στην είσοδο του σπιτιού της. Το κίνητρο της επίθεσης δεν ήταν η ληστεία, καθώς όταν η Κάρμεν συνήλθε είχε πάνω της και τα χρήματα και το τηλέφωνό της.

Την κυβερνητική τρομοκρατία των οικονομικών μέτρων και της αστυνομικής καταστολής ακολουθεί χαμογελαστά η εργοδοτική τρομοκρατία της μείωσης μισθών, της ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας και της τραμπούκικης συμπεριφοράς απέναντι σε όποιον/α επιλέγει να παλέψει συλλογικά για τα αυτονόητα (πλήρη ασφάλιση, ένσημα, αποζημιώσεις, αξιοπρέπεια). Το παραπάνω γεγονός έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας απέναντι σε συνδικαλιστές βάσης το τελευταίο διάστημα και στους αναρίθμητους εργαζομένους που βιώνουν τέτοιες συνθήκες καθημερινά, τη στιγμή που οι ξεπουλημένοι συνδικαλιστές με τους παχυλούς μισθούς διοργανώνουν συνέδρια-φιέστες, προβάροντας το υπουργικό τους κοστούμι.


Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ


ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΠΡΑΒΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ