Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

...λίγα λόγια για το Πρόγραμμα Σπουδών....

Ένα από τα ζητήματα που έχουν μονοπωλήσει την πολιτική αντιπαράθεση στο Τμήμα είναι η αλλαγή του Προγράμματος Σπουδών(Π.Σ.). Η συζήτηση αυτή είχε ξεκινήσει πέρυσι και πάγια θέση μας είναι ότι τέτοια ζητήματα πρέπει καταρχήν να συζητηθούν από το Φοιτητικό Σύλλογο και εν συνεχεία να γίνει κουβέντα στο Τμήμα. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη καθώς Τμήμα έγινε (19-2-08 εν μέσω εξεταστικής !!!) και εξέλεξε-διόρισε Επιτροπή Προγράμματος Σπουδών η οποία θα αναλάμβανε να παρουσιάσει ένα νέο Π.Σ.. Έτσι η ήδη «δημοκρατική» τοποθέτηση του ζητήματος ολοκληρώθηκε με μια νέα Συνέλευση του Τμήματος μια εβδομάδα μετά(26-02-08) όπου τέθηκε το ζήτημα αλλαγής του κανονισμού και της μορφής των Διπλωματικών Εργασιών(Δ.Ε.). Είχαμε και έχουμε να κάνουμε με δυο ζητήματα που αλλάζουν τα έως τώρα δεδομένα σε αντιδραστικές κατευθύνσεις.Η προσπάθεια αλλαγής του Π.Σ. τότε δεν επιτεύχθηκε, αλλά αποφασίστηκε εν τέλει η αλλαγή του Π.Σ. πραξικοπηματικά και εν μέσω της εξεταστικής του Ιουνίου(2009) όπου οι φοιτητικές αντιστάσεις ήταν ελάχιστες.
Η απαίτησή μας να γίνει ανοιχτή συζήτηση φοιτητών-καθηγητών για το ζήτημα αυτό όσο και για το Ν-Πλαίσιο κλπ δεν υλοποιήθηκε ποτέ παρά τις δεσμεύσεις του Προέδρου και άλλων καθηγητών. Στις συζητήσεις που έγιναν αναπτύχθηκε όλο το φάσμα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που προσπαθεί να εφαρμόσει τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και οι εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις(ΠαΣοΚ-ΝΔ) τα τελευταία 10 χρόνια με έναρξη την υπογραφή της Διακήρυξης της Μπολόνια τον Ιούνιο του 1999.[Υπογράφηκε από 29 ευρωπαίους Υπ. Παιδείας με σημαντική συμβολή των Ελλήνων Υπουργών και Υφυπουργών Παιδείας].
Μερίδα καθηγητών αλλά και φοιτητών (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ) που ενστερνίζονται τα νομοθετήματα αυτά έκαναν λόγω για δημιουργία κατευθύνσεων, μαθημάτων «αλυσίδες», η δήλωση των μαθημάτων που θα παρακολουθούμε ανά εξάμηνο ή ακόμα και για δημιουργία δύο κύκλων σπουδών 3+2 χρόνια(3 χρόνια προπτυχιακό και 2 χρόνια master). Όλα αυτά αναμφισβήτητα κομματιάζουν το σημερινό Π.Σ. στο βωμό της «ανταγωνιστικότητας» και του εξευρωπαϊσμού της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη Ελλάδα.

Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση

Τα τελευταία χρόνια οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των σπουδαστών, ενάντια στις αντιδραστικές εκπαιδευτικές και εργασιακές αναδιαρθρώσεις(α.16, Ν-Πλαίσιο, ΔΟΑΤΑΠ,ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ) ,ανέδειξαν ένα μεγάλο ερώτημα που, ποτέ δεν απάντησε τόσο η ΝΔ(ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) και το ΠΑΣΟΚ(ΠΑΣΠ), αλλά ούτε και οι δυνάμεις της καθεστωτικής-επίσημης Αριστεράς(ΚΚΕ(ΠΚΣ)-ΣΥΡΙΖΑ(ΑΡ.ΕΝ.)) που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις αυτές.


Ποιος είναι τελικά ο ρόλος της εκπαίδευσης στον καπιταλισμό;
Στον καπιταλισμό η εκπαίδευση εμφανίζει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ,όπως η μαζική συμμετοχή σε όλες τις βαθμίδες ,η αυξημένη γενική υποχρεωτική εκπαίδευση (σε όγκο γνώσης και χρόνο) ,ο κατακερματισμός των εκπαιδευτικών βαθμίδων(ΑΕΙ/ΤΕΙ, Ενιαίο Λύκειο/Επαγγελματικό Λύκειο, ΙΕΚ-ΚΕΚ-ΚΕΣ) οι κατευθύνσεις και οι εξειδικεύσεις. Προορισμός των αποφοίτων είναι η μισθωτή εργασία με συνδυασμό χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας .Το πλειοψηφικό κομμάτι των αποφοίτων του ενσωματώνει τα χαρακτηριστικά του νέου εργαζομένου, αφού πλέον η συντριπτική πλειοψηφία δεν θα αποτελεί στελεχικό κομμάτι της παραγωγής.
Οι βασικές της διαστάσεις της όμως, είναι η αναπαραγωγή και επιβολή της αστικής ιδεολογίας στη νεολαία καθώς και, η ενσωμάτωση της γνώσης στην παραγωγική διαδικασία (αναπαραγωγή του κεφαλαίου). Με λίγα λόγια στοχεύει, στο να δημιουργεί μια νεολαία υποταγμένη στην κυρίαρχη ιδεολογία, που όταν ενταχθεί στην παραγωγή θα αποτελεί ένα μορφωμένο, αλλά πλήρως εκμεταλλεύσιμο(χωρίς δικαιώματα) εργατικό δυναμικό .